Filmnieuwsbrief 138: Eerbetoon aan Gaspard Ulliel | Netflix in gevarenhoek | Jubileum New Queer Cinema
Het moet komende week toch echt gebeuren: die heropening van de culturele sector, inclusief bioscopen en theaters. Staatssecretaris voor Cultuur en Media, Gunay Uslu, was hier gisteren stellig over:
Op de vraag hoelang de cultuursector nog dicht moet blijven, antwoordde ze: "Niet, het moet zo snel mogelijk open. Het is te lang dicht, dat moet veranderen."
Opmerkelijk dat OCW minister Robbert Dijkgraaf zich enorm op de vlakte houdt. Kuikengedrag? Voorganger Van Engelshoven sprong af en toe tenminste nog op de bres voor de sector.
Het zou wel eens een wrange week voor het IFFR kunnen worden, zeker als de bioscopen weer open mogen terwijl het festival compleet online gaat. Coen van Zwol schreef er in NRC een prachtig stuk over, met als kop: Wel films, geen feestje: het verdriet van het Rotterdams filmfestival. "IFFR hoort een langdurige roes te zijn in volle bioscoop maar ook in café, kroeg, dim sum-restaurant". Van Zwol besluit met: "IFFR is contactsport". En zo is het.
Een mooie filmweek, en fingers crossed voor dinsdag...
Eerbetoon aan plots overleden acteur Gaspard Ulliel
Het was een schok deze week te lezen dat de ongelooflijk getalenteerde Franse acteur Gaspard Ulliel op 37-jarige leeftijd plots door een ski-ongeluk om het leven is gekomen. In 2016 won hij een César voor zijn rol in Juste la fin du monde van Xavier Dolan. Zijn speech, toen voorgelezen door Dolan, zorgt bij mij nog steeds voor kippenvel. Hieronder de Engelse vertaling:
“It seems that the great stories of cinema are those which at the beginning do not foreshadow the end. Isn’t that what this life on the big screen is all about? Whether you are an actor or a spectator, the end of a film will never be the end of a world, but the promise of adventures to come.”
De Franse president Macron omschreef Ulliel als een 'icoon van Franse elegantie'. Op YouTube staat een mooi eerbetoon aan de veel te jong overleden acteur, waarbij vooral de diversiteit in rollen opvalt.
Moet Netflix zich zorgen gaan maken?
Terwijl Netflix met trots een nieuwe Nederlandse actiefilm aankondigde, heeft de streaminggigant genoeg redenen om met wat zorg naar de toekomst te kijken. Zo valt de groei van het aantal abonnees een stuk lager uit dat ze begroot hadden, wat ervoor zorgde dat Netflix' beurskoers flink naar beneden zakte.
Niet alleen de heropening van de bioscopen in bijna alle landen zorgt hiervoor, maar ook de toenemende concurrentie van andere streamingplatforms. Netflix blijft in de meeste landen nog wel de koppositie houden, maar plek 2 en 3 zijn felbegeerd. Zeker ook in Nederland, waar dit voorjaar HBO Max zijn intrede doet.
Netflix’s market value tumbles as it predicts subscriber slowdown | The Guardian — www.theguardian.com
'New Queer Cinema' viert 30-jarig jubileum
25 januari 1992, bijna op de kop af 30 jaar geleden, vond er op het Sundance filmfestival een paneldiscussie plaats over de toenmalige lhbtqi-cinema. Het betekende het officiële startpunt van wat al snel de New Queer Cinema ging heten, met eigenzinnige makers die uitgesproken films maakten over de hedendaagse jonge generatie lhbtqi-ers. Maar wat hield deze stroming eigenlijk in? Waarom kwam deze toen op en hoe kijken we hier nu op terug? In de New York Times een mooi overzicht van deze jubilerende stroming. Herkenbaar ook, juist in die tijd begon mijn filmliefde groter te worden en probeerde ik de meeste films uit dit genre op het grote doek van filmtheater in de buurt te zien.
The Day New Queer Cinema Said: Let’s Do This | The New York Times — www.nytimes.com
Nieuwe filmstudio gaat buitenaards
Nog twee jaar, en dan moet er een nieuwe filmstudio gebouwd zijn. Niet ergens op aarde, maar in de ruimte. Film studio into space. dat moet Space Entertainment Enterprise voor ogen hebben. En dan gaat het niet om documentaires of reportages, maar om lange fictiefilms. Het zal je niet verbazen dat Tom Cruise staat te popelen om zijn space films hier op te nemen.
Film studio in space planned for 2024 | The Guardian — www.theguardian.com
De beste video-essays van 2021 laten een volwassen genre zien
De afgelopen jaren heb ik via deze nieuwsbrief een lans willen breken voor het video-essay. Inmiddels is het een volwassen genre geworden dat zichzelf blijft vernieuwen en daardoor terecht steeds serieuzer genomen wordt. In het Britse filmblad Sight and Sound is dit ook duidelijk te zien in de nieuwe editie van hun jaarlijkse verkiezing onder filmprofessionals van de beste video-essays van het jaar. Daarbij krijg je niet alleen een schat aan mooie video's te zien, maar ook alle redenen waarom deze essays op het schild gehesen moeten worden.
The best video essays of 2021 | Sight and Sound — www.bfi.org.uk