Filmnieuwsbrief 147: 'Triangle of Sadness' winnaar Europese filmprijzen | Mokerslag voor Chinese bioscopen | Controverse rond Top 100 Beste Films
I'm back! In verband met mijn werk voor IDFA was er even een maandje geen filmnieuwsbrief, maar vanaf nu kun je hem weer regelmatig in je mailbox verwachten. Op naar editie 150 - en meer!
Zaterdagavond werden voor de 35ste keer de European Film Awards - ofwel de Europese Oscars - uitgereikt. De ceremonie (hier terug te zien) vond plaats in Reykavik waar de hele Europese filmwereld naartoe was gevlogen om een show te zien die net als de Oscars veel te lang duurde, maar wel een veel artistiekere insteek had, met nauwelijks glamour maar des te meer liefde voor de cinema. Het woord 'cultuur' hoorde ik alleen al in de opening van de show vaker dan gemiddeld in de Tweede Kamer.
Een klein gênant moment was er nog bij de bekendmaking van de beste Europese animatiefilm, waar de Nederlandse film Knor van Mascha Halberstad voor genomineerd was. We zagen de vijf genomineerde makers in de bekende vijf hokjes op het scherm, toen ineens de camera in het Knor-hokje naar een andere persoon zwenkte. De regie had even de verkeerde persoon in beeld gebracht... Overigens ging No Dogs or Italians Allowed er met de prijs vandoor.
Grote winnaar was Triangle of Sadness van Ruben Östlund. Na eerder dit jaar al de Gouden Palm in Cannes gewonnen te hebben, wist de film zaterdagavond alle vier de nominaties te verzilveren, waaronder Beste Film en Beste Regie. De in mijn ogen briljante film laat zien dat Östlund een van de grootste regisseurs van dit moment is. Ga hem snel in de bioscoop zien, de film verdient een groot doek om 2,5 uur overdonderende cinema op zijn best te ervaren.
Verwar dit niet met de nieuwe Avatar-film die komende week alle aandacht zal opeisen en - zo gok ik - misschien wel visueel overdonderend is, maar inhoudelijk zo plat als een platvis.
Een fijne filmweek!
Kwaliteit zorgt voor lege zalen in Hollywood
Dat de European Film Awards vooral draaien om de artistieke film, zou in Hollywood als een zwakte worden gezien. Dat is niet altijd zo geweest. Oscarfilms combineerden vaak kwaliteit met een aardig publieksbereik. Dat is nu helemaal weg, zo laat de New York Times zien. Hollywoodfilms waar een kwaliteitslabel aan valt te hangen, floppen steeds vaker aan de bioscoopkassa. Zelfs Steven Spielberg nieuwe film is een verliespost. Het motto is: platte blockbusters, of niets.
Highbrow Films Aimed at Winning Oscars Are Losing Audiences | The New York Times — www.nytimes.com
Disney verstoten als animatiekoning
De oorsprong van Disney zit stevig verankerd in de animatiefilms die de studio tot voor kort een leidende positie gaf. Dat lijkt nu over te zijn. Disney Animation wordt nu al drie jaar op rij in de box office voorbij gestreefd door Universal (denk bijvoorbeeld aan de Minions). Terwijl Disney dit jaar zowel Strange Worlds als Pixars Onward zag floppen, brachten Illumination en DreamWorks Animation - de twee animatietakken van Universal - de ene na de andere hit uit. Wat dan wel weer voor Disney pleit, is het feit dat ze weinig sequels uitbrengen, in tegenstelling tot Universal.
How Disney Animation Lost the Box Office Crown to Universal for 3 Straight Years - With No Turnaround in Sight | The Wrap — www.thewrap.com
Franse distributeur Pathé stopt met Rusland boycot
Het front dat distributeurs nu maandenlang vormen om geen films in Rusland uit te brengen, vertoont de eerste scheuren, zo las ik via cinemaguru. Het Franse Pathé heeft zou in 2023 een aantal grote nieuwe films in Rusland uit gaan brengen, waaronder Asterix en Obelix en Three Musketeers. Pathé heeft deze berichten niet ontkend, dus het is afwachten wat er met deze plannen onder druk gaat gebeuren.
French film company Pathe resumed sales of content to Russia | TASS — tass-ru.translate.goog
Bioscoopmarkt in China heropent weer - maar veel zalen blijven nog dicht
Via cinemaguru las ik ook meer over de dramatische bioscoopmarkt in China nu. Sinds de voorzichtige heropening van het land - na de vele protesten tegen de strenge lockdowns - klimmen ook de bioscopen langzaam uit een diep dal, maar de box office ligt nog ver onder de 50 procent, met vorige week als absoluut dieptepunt. Het is ook de vraag hoeveel bioscopen er straks weer zullen heropenen. Vooralsnog houden tienduizenden complexen hun deuren nog dicht.
Streamers druk met alles - behalve met films en series
Dat grote streamingbedrijven eigenlijk techbedrijven zijn die continu kijken in welke hoek het meeste geld te verdienen is, is iets waar je tijdens het bingen niet altijd bij stilstaat. Zo is bij Netflix volgens CEO Reed Hastings gaming het nieuwe toverwoord. En Amazon en Apple storten zich nu gretig in de wereld van de sportrechten.
Ondertussen is het mediabedrijf Warner Bros. Discovery - dat vanuit vele fusies, overnames en afsplitsingen pas sinds dit jaar actief is - alweer bezig met het opnieuw hernoemen van zijn streamingdienst. Zo werd HBO ineens HBO Max genoemd, en wordt de volgende stap gewoon Max. De rijke HBO-geschiedenis kan dan meteen door naar het museum
Warner Bros. Discovery closes in on 'Max' as the name of its combined HBO Max-Discovery+ streaming service | CNBC — www.cnbc.com
Veel gedoe rond Sight & Sound beste films allertijden lijst
Het is inmiddels traditie dat om de zoveel tijd het Britse filmblad Sight & Sound met een 'greatest films of all time' lijst komt: de 100 beste films volgens filmkenners en makers. Meestal gaat dat redelijk geruisloos voorbij, maar bij de recent uitgekomen lijst was het rumoer wat groter. Terwijl dit jaar toch voor het eerst een film van een vrouwelijke maker de lijst aanvoerde: Chantal Akermans Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975). Maar de usual suspects waren voor veel critici een reden om vraagtekens te zetten bij deze lijst. Zo legde Orwa Nyrabia, artistiek directeur van IDFA, in een tweet de nadruk op de beperkte visie van de lijst.
En de filmredactie van de New York Times vond de lijst vooral te smaakvol en hield een pleidooi voor meer 'weird and messy' films. In het stuk las ik ook dat Akerman zelf niets van deze lijst moest hebben. “I don’t really like the idea, it is just like at school.” zei Akerman toen werd gevraagd of ze ook haar lijstje van favoriete films aan kon leveren.
Toch is de video die de BFI over de nieuwe lijst maakte nog wel interessant om te bekijken. En wat je dan ook van de lijst vindt, waar inderdaad genoeg op aan te merken is, de nummer 1 is een waar meesterwerk. En misschien krijg je bij een grote stemming simpelweg altijd een conservatieve lijst. Vernieuwing komt zelden uit een grote groep.