Filmnieuwsbrief 158
Discover more from De Filmnieuwsbrief
Inmiddels bestaat deze nieuwsbrief ruim vijf jaar. Weliswaar met wisselende frequenties, maar toch 😊 Hoog tijd om het format wat om te gooien. Vanaf nu geef ik je in elke nieuwsbrief drie interessante verhalen uit de filmwereld die me zijn opgevallen. Feedback en tips blijven welkom!
De discussie rond pauzes in films is weer helemaal terug
De vertoning van het 3,5 uur durende Killers of the Flower Moon van Martin Scorsese heeft het taboe van de filmpauze weer helemaal weer helemaal bespreekbaar gemaakt. Begrijpelijk denk ik, want zo wordt kunst ervaren wel heel letterlijk afzien. Maar waar leg je de grens? Er werd veel over geschreven de afgelopen weken. Een greep:
Variety: Paramount en Apple waarschuwen bioscopen - ook die in Nederland - die de film met pauze vertonen: ”They have violated their contract”. Ook editor Thelma Schoonmaker gooit haar woede over deze bioscopen hard op tafel.
The Guardian: Britse bioscopen negeren de waarschuwing uit Hollywood: “We had a lot of customers who said they felt intimidated by the length of the film. But when they found out we had an interval, they signed up.”
De Morgen: “Wat is het alternatief? Dat mensen de film thuis kijken en tien keer pauzeren?”, aldus een Belgische arthouse-eigenaar.
AD: ,Ik vraag me af of die lengtes wel voldoende worden gerechtvaardigd”, zegt filmwetenschapper Hassler-Forest.
Oppenheimer nog steeds de grote afwezige in Japanse bioscopen
Over lange films gesproken: het 3 uur durende Oppenheimer was een wereldwijde bioscoophit, behalve in Japan. Terwijl dat toch het op twee na grootste land is wat wereldwijde box office betreft. In andere Aziatische landen draaide de film wel voor volle zalen, maar de Japanse bioscoopbezoeker moet het zonder doen. En dat ligt niet alleen aan de gevoeligheid rond Hiroshima en Nagasaki.
» In de Japan Times een uitgebreide stuk over het hoe en waarom.
New Wave: een vergeten bloeiperiode van de Iraanse cinema
Naar aanleiding van een nieuwe filmserie in het MoMa in New York staat er een mooi stuk online over de Iraanse New Wave, zoals de grote diverse groep films die gemaakt werd voor de Iraanse revolutie wel wordt genoemd. Het geeft een fascinerend inkijkje in de creatieve films die er in relatieve vrijheid konden worden gemaakt. Je zou willen dat je mee films meteen na het lezen kan zien, maar weet dan dat dit Iran sowieso niet mogelijk is.
» Lees hier het stuk over de Iranian New Wave Cinema
