Filmnieuwsbrief 22: De filmwederopstanding in Letland en een filmcensuurfeestje in India
De Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS) moet hebben gedacht: in deze zomerperiode is er toch weinig nieuws, dus krijgt onze Oscar mededeling lekker veel aandacht. En vervolgens keerde het nieuws zich als een boemerang tegen de Academy.
Deze week gingen maar liefst twee muziekdocumentaires in première in de Nederlandse bioscoop: Whitney en Grace Jones: Bloodlight and Bami. Voor HP/De Tijd schreef ik er een stuk over, onder de titel: De muziekdocumentaire is volwassen geworden, waarbij ik deze twee docu's plaats in een steeds interessanter wordende trend die al jaren aan de gang is in de bioscoop en op filmfestivals.
Het gaat slecht met de Oekraïense filmmaker Oleg Sentsov die al bijna drie maanden in een Russische cel in hongerstaking is. De BBC meldt dat zijn einde nabij is. De wereldwijde steun van bekende filmmakers en acteurs ljikt dus helaas niets uitgehaald te hebben.
Verder in deze nieuwsbrief de filmliefde van het bioscooppubliek in Letland, een mooie ode aan de marginale figuren van Gus van Sant en - natuurlijk - alles over het gedoe rond de nieuwe Oscarregels.
Wil je me steunen in het blijven maken van deze filmnieuwsbrief? Wordt dan lid voor maar 5 euro per maand. Dank aan de mensen dit dit de afgelopen tijd al hebben gedaan en zich onderdeel mogen voelen van deze bijzondere filmcommunity. Sluit je dus aan!
Een mooie filmweek en tot volgende week zaterdag.
De Oscars hebben hun eigen graf gegraven
De afgelopen dagen is er al veel gezegd en geschreven over de drie veranderingen die de Academy op woensdag aankondigde. Wie de hele brief wil lezen die de Academy aan de leden stuurde, kan hier terecht. In het kort:
De ceremonie gaat van 4 uur naar 3 uur.
De Oscaruitreiking wordt naar voren gehaald (begin februari).
Er komt een Oscar voor 'outstanding achievement in popular film'.
Wat ik erover denk, liet ik donderdagochtend al blijken in het ochtendprogramma van BNR (luister hier terug). En dat is niet heel positief. Waarom niet?
Een show van 3 uur is lang genoeg. Maar als dat betekent dat sommige speeches en uitreikingen in de talloze commercial breaks plaatsvinden, is dat een schoffering naar de betreffende genomineerden en winnaars.
Hoe eerder de show in het jaar is, hoe beter. Maar dat betekent ook dat alle andere Awardshows ook vervroegd moeten worden. Wat inhoudt dat de Academy leden minder tijd hebben om de meer onbekende titels in te halen. En bovendien komt een filmfestival als de Berlinale nu ook in de knel te zitten.
En dan de nieuwe Oscar voor beste populaire film. Het is om veel redenen een bizar en onzalig plan. Ten eerste heeft de Academy nog niets gezegd over de criteria voor deze prijs. Wanneer komt een film in aanmerking? Ten tweede is en blijft het - naast Beste Film - een tweederangs Oscar. Want hoe zou Christopher Nolan het vinden als Dunkirk wel een blockbuster nominatie zou krijgen, maar niet een voor beste film?
Het is een illusie om met een kortere show en een nieuwe categorie meer (jonge) mensen naar de show te laten kijken. Lineaire tv, zeker als het gaat om dit soort awardshows, blijft kijkers verliezen. Daar helpt niets tegen. Of je moet de Oscars in een compleet nieuwe vorm online gooien. Hollywood was toch zo creatief? Of gaat het puur om de belangen van de Amerikaanse zender ABC die nog voor zo'n 10 jaar de uitzendrechten heeft gekocht en heeft het niets met filmliefde te maken?
Wat mij betreft verwoordt Eric Kohn het perfect op de Amerikaanse filmsite IndieWire:
Cinema doesn’t need the Oscars to survive as an art form, and around the world, the metrics for popularity vary wildly. But if the Academy loses touch with the celebration of standards that defines its brand, it will become unpopular with the very same people whose work legitimized it.
Oscar Best Popular Film Category Insults Anyone Who Loves Good Movies | IndieWire — www.indiewire.com
En Hollywood verliest nog meer...
Alsof de onzinnige Oscarmaatregelen niet genoeg woede binnen Hollywood en de Amerikaanse filmwereld hebben veroorzaakt, kwam er ook nog het bericht dat Californië steeds meer wegglijdt als filmmekka. Als je kijkt naar de top 100 best scorende bioscoopfilms, zijn er slechts 10 gemaakt in de Golden State. De filmproductie in zowel Canada, de Amerikaanse staat Georgia en Engeland heeft Hollywood inmiddels voorbij gestreefd, zo meldt The Hollywood Reporter met enige gêne. Zo wordt het Hollywoodfeestje nog eens echt elitair...
Only 10 of 2017's Top 100 Box-Office Hits Were Made in California | Hollywood Reporter — www.hollywoodreporter.com
De Letse film zit in de lift
Terwijl in Nederland het aandeel van de eigen films in de box office pijlsnel daalt (vorig jaar was dat 12 procent, dit jaar is het tot nu toe zo'n 8 procent), gebeurt in Letland het tegenovergestelde. Daar is de Letse film mateloos populair in de Letse bioscoop. Niet alleen stijgt het algemene bioscoopbezoek fors, ook het aandeel van de Letse film is het eerste halfjaar van 2018 spectaculair gestegen: van 8 naar 24 procent! De best bezochte films van 2018 zijn dan ook Letse producties. Misschien wat Nederlandse filmmakers en fondsen een paar dagen naar dit filmminnende Baltische staatje sturen?
BOX OFFICE: Admissions to Latvian Films Double in First Half of 2018 | FilmNewEurope.com — www.filmneweurope.com
Filmcensuur in India viert een feestje
We denken er hier in het westen niet al te vaak over na: filmcensuur. Na jaren moraal vanuit de Filmkeuring zijn we nu gewend om via de Kijkwijzer een advies voor kinderen te krijgen, maar verder wordt er niet aan censuur gedaan. Dat in India filmcensuur nog altijd een grote rol speelt, blijkt wel uit dit interessante stuk in de Times of India.
Tegelijk is het dit jaar precies 100 jaar geleden dat in India de Cinematograph Act werd ingevoerd. Ofwel: de start van de Indiase filmkeuring. Wat je er ook over denkt, het levert een interessante geschiedenis op, zo laat de website Livemint zien, met verbazingwekkende verhalen en mooie foto's. Al hoeft van mij dit oude koloniale instituut niet nóg een jubileum te vieren.
100 years of film censorship in India | Livemint — www.livemint.com
De smerige wereld van de bioscoop
De Britse krant The Guardian plaatst nog een nette foto bij het artikel over smerige bioscoopzalen, maar wie even Google gebruikt met de zoektermen 'filthy cinema' ziet wel wat anders voorbij komen. Het stuk is een ode aan alle bioscoopmedewerkers die na vooral drukke avondvoorstellingen de bioscoopzaal weer toonbaar moet krijgen. De primaire mens is creatief smerig, zullen we maar zeggen:
We found that someone had left behind a hot wee in one Pepsi cup and a steaming poo in another.
Puke, pasties and poo: the secret, stinky world of cinema ushers | The Guardian
De verloren jongens van Gus van Sant
Ik heb, sinds ik in 192 de film My Own Private Idaho in de bioscoop zag, een liefde voor filmmaker Gus van Sant gekregen en gehouden. Ik werd dan ook heel blij toen ik recent onderstaand video-essay vond over de gemarginaliseerde jongemannen uit Van Sants werk. Must see!