Filmnieuwsbrief 31: Binge-watching is nu officieel een ziekte en waarom lachen we eigenlijk om films?
Welkom bij deze zaterdagse zondagse editie van de Filmnieuwsbrief! Na gisteren de nieuwe 'helse' film van Lars von Trier te hebben gezien (release januari 2019) heb ik even een moment nodig gehad om het vertrouwen in de mensheid weer te laten herstellen...
Dat mensbeeld wordt ook niet echt groter na het zien van Rafaël, de nieuwe film van Ben Sombogaart. Voor HP/De Tijd schreef ik in het kader hiervan een stuk over de terugkeer van de domineesmoraal. Curieus hierbij is dat een paar dagen voor de première van Rafaël de hele voice-over die aan het eind grote delen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens voorlas, is verwijderd. Lees daarom ook de PS die ik onderaan het HP-stuk heb geplaatst.
Voor het NPO Radio 1 programma Wat Het Daglicht Niet Verdragen Kan mocht ik afgelopen week wat zeggen over de Tarantino-imitatie Bad Times at the El Royale. Spoiler: zie de ijzersterke eerste 10 minuten, eet dan erna je popcorn op en drink je bierglas leeg en ga dan lekker wat anders doen. Of je moet een film die niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk in een bloedbad eindigt, erg kunnen waarderen ;-)
Dat krijg je als je een keer een stuk maakt voor een papieren blad: je kan er niet naar linken. Daarom heb ik het erg toffe interview dat ik voor het blad VERS had met de getalenteerde en interessante jonge filmmaker Vincent Boy Kars zelf maar op mijn eigen website gezet. Mooie quote:
"Goede Europese slow cinema die de kijker aan het denken zet over de complexiteit van het leven, dat wil ik uiteindelijk maken."
En voor mijn Cinema Cinemonkey rubriek in de MovieInsiders filmpodcast mocht ik nog een duit in het zakje van A Star Is Born doen. Waarin ik vooral uit de school klap over de bijzondere locatie waar de Nederlandse filmpers de film vorige maand alvast mocht bekijken.
Een mooie filmweek en tot volgend weekend!
Netflix verslaving is nu officieel een ziekte
Dat binge-watching - een term die door Netflix groot is gemaakt - verslavend kan zijn, is bekend. En dat Netflix hier handig en effectief gebruik van maakt, ook. Maar is het iets waar je een medische diagnose op kunt plakken, net als rook- en alcoholverslaving? In India denken ze van wel, zo blijkt uit een stuk in The Hindu, als onderdeel van een studie naar technologische verslavingen, waar nu ook een kliniek voor is opgericht. Ook USA Today en IndieWire hebben dit nieuws opgepikt. Benieuwd wanneer Netflix hier een documentaire serie over uitbrengt...
Nimhans clinic treats first case of ‘Netflix addiction’ | The Hindu — www.thehindu.com
Netflix wil Roma alleen in Atmos zalen vertonen... maar EYE mag toch meedoen
Netflix stelde stelde strenge eisen aan de vertoning van Alfonso Cuaróns Gouden Leeuw winnaar Roma: de film mocht alleen in een zaal met Dolby Atmos worden vertoond, zo herhaalde het bedrijf afgelopen week nogmaals. Maar blijkbaar worden in Europa de eisen wat bijgesteld. Zowel Cinema Palace in Brussel als 'ons eigen' EYE Filmmuseum in Amsterdam mogen Roma vanaf half december vertonen, ondanks het feit dat beide bioscopen geen Dolby Atmos systeem in huis hebben. Wel heeft EYE een 7.1 geluidssysteem, al is dat bij lange niet het Atmos effect waar tot 64 speakers in totaal 128 geluidssporen kunnen laten horen. Die door Cuarón bedachte geluidsdouche moeten we er hier dus maar bijverzinnen.
‘Roma’ Forces Netflix to Reconsider Its Theatrical Release Strategy | IndieWire — www.indiewire.com
BNR stort zich op de Nederlandse film
Omdat niet iedereen naar BNR Nieuwsradio luistert, en de vorige Filmnieuwsbrief al vol met Nederlands filmnieuws zat, hierbij de link naar vijf leuke gesprekken met iconen uit de Nederlandse filmindustrie die vorige week op deze zender te horen waren, te weten:
Marco Maas, stuntcoördinator bij Stuntteam de Beukelaer
Kaja Wolffers, creatief directeur van NL Film
Rifka Lodeizen, actrice
Martin Koolhoven, filmmaker van o.a. Oorlogswinter
Thomas van der Ree, scenarioschrijver
Welke niet-Engelstalige films maken er volgend jaar kans op een Oscar?
De lijst van inzendingen voor de beste niet-Engelstalige (lees: niet-Amerikaanse) Oscar is compleet. Maar liefst 87 landen hebben een film ingestuurd, waaronder debutanten als Malawi en Niger. Vorig jaar waren er overigens 92 inzendingen. Grote kanshebbers zijn (de net al genoemde) Roma uit Mexico, Girl uit België en de Gouden Palmwinnaar Shoplifters uit Japan. Al maakt Bankier van het Verzet mijns inziens toch nog een aardige kans op een plek op de shortlist.
Oscars 2019: 87 Countries Submit for Best Foreign-Language Film | IndieWire — www.indiewire.com
De mooiste bioscoopluifels en -uithangborden ...
In het Nederlands klinkt het wat saai, maar zeg je 'Cinema Marquees', dan zie je meteen de prachtig gedecoreerde voorgevels van oude Amerikaanse bioscooppaleizen voor je. Op de site Atlas Obscura is een nostalgisch overzicht te vinden van tientallen puntgave voorbeelden van deze mooie Amerikaanse bioscooptraditie.
35 of America's Most Charming Historic Theater Marquees | Atlas Obscura — www.atlasobscura.com
... en de mooiste nieuwe bioscooparchitectuur
Ik kan van een mooie bioscoop minstens zo genieten als een mooie film. Niets is zo geestdodend als een grijze doos waar wat zalen in zijn gestopt. Op de architectuursite Archdaily staat nu een prachtig overzicht van een aantal zeer bijzondere nieuwe bioscoopzalen. Prima reden om er een vakantie omheen te plannen!
Cinemas and Movie Theaters: Examples in Plan and Section | ArchDaily — www.archdaily.com
Video-essay: Waarom lachen we eigenlijk om films?
Waarom en wanneer is een film eigenlijk leuk? Wanneer werkt iets op de lachspieren en is daar een theorie aan op te hangen, ondanks dat een gevoel voor humor subjectief is? In deze vierdelige serie van Fandor wordt een mooie poging gedaan om dit mysterie te ontrafelen, aan de hand van een aantal iconische films.