Filmnieuwsbrief 41: Girlpower als het nieuwe Hollywood cliché en de come-back van Macaulay 'Home Alone' Culkin
De neiging om nu al veel aandacht te besteden aan terugblikken en filmlijstjes is groot, maar ik hou me nog even in. Dat is iets voor de laatste filmnieuwsbrief van 2018 volgende week. Verwacht dan dus een stortvloed aan filmtops, video-essays en andere terugblikken.
Voor nu een nieuwsbrief met een paar mooie video's, waaronder een melancholisch essay over kerstfilms en een curieuze commercial met Macaulay 'Home Alone' Culkin. En daarnaast weer veel mooie longreads en bijzondere berichten.
Fijne feestdagen voor wie het viert, sterkte voor de rest, en tot volgend weekend!
ROMA: het ligt weer eens aan de dienstmeid
Bij elke film vraagt wel iemand in de VS zich af of er sprake is van stereotyperingen onder de personages. Maar dit neemt steeds grotere vormen aan. Zo is de filmcriticus van The New Yorker, Richard Brody, zeer kritisch over de passieve en zwijgzame rol van de dienstmeid Cleo in Alfonso Cuaróns meesterwerk Roma. Schiet dit door of heeft hij een punt? Ik trap alvast de discussie af door te zeggen dat Brody hier echt spijkers op laag water zoekt.
Review: There’s a Voice Missing in Alfonso Cuarón’s “Roma” | The New Yorker — www.newyorker.com
Girlpower is het nieuwe afgekloven Hollywood cliché
De scherp schrijvende - en tot voor kort filmpodcasts makende - journaliste Alison Willmore heeft het gehad met het girlpower cliché dat Hollywood fabriceert. Is girlpower niet meer dan een actiefiguurtje geworden?
Women aren't a monolith, and we shouldn't have to be called on via slogans to constantly prove our viability as a paying audience. I want to “see through patriarchal bullsh*t,” and “stand tall against oppressors.” I just don't think an action figure is going to show me how it's done.
Why I’ve Had Trouble Buying Hollywood’s Version Of Girl Power — www.buzzfeednews.com
Veroordeelde stroper moet verplicht een jaar lang 'Bambi' kijken
Terwijl er wellicht bij een aantal kerstdiners een stuk reerug op het menu heeft gestaan, vinden we over het algemeen hertjes toch vooral schattige dieren. En daar heeft Disney's klassieker Bambi (uit 1942) een grote rol bij gespeeld. In Amerika (waar anders) moet een veroordeelde stroper nu verplicht eens per maand naar Bambi kijken, als onderdeel van zijn gevangenisstraf van een jaar. Ik ben benieuwd of zijn ogen dan ook - net als de hoodrolspeler in A Clockwork Orange - gedwongen open worden gehouden...
Convicted Deer Poacher Ordered to Watch 'Bambi' Once a Month — www.thewrap.com
In 2019 wordt streaming voor het eerst groter dan de bioscoop
Terwijl zowel in de VS als in Engeland dit jaar weer box office records worden gebroken, is op de achtergrond de (S)VOD markt de bioscoopmarkt stiekem aan het inhalen. Werelwijd zal er namelijk in 2019 voor het eerst meer geld worden verdiend aan streaming platforms als Netflix en Amazon Prime dan er via de bioscoop wordt binnengeharkt. In de VS is dit al zo sinds 2017, maar nu gaan ook andere landen daar hard in mee, waaronder China.
Vooral in landen waar een enkel bioscoopkaartje vaak duurder is dan een maand Netflix, lijken consumenten vooral te gaan voor het grote aanbod. Aan de andere kant blijkt ook uit onderzoek dat fanatieke streamingkijkers bovengemiddeld vaak naar de bioscoop gaan. Zie hier maar eens heldere conclusies uit te trekken.
Global Streaming Revenue Set to Outpace Box Office in 2019, Study Finds | Hollywood Reporter — www.hollywoodreporter.com
Home Alone... met Google
Wie kerst zegt, zegt Home Alone. En ziet daarbij natuurlijk de inmiddels 38-jarige hoofdrolspeler Macaulay Culkin voor zich, ofwel Kevin in de film. Na de Home Alone-films zakte Culkins status al snel als een overjarige pudding in ellkaar. Maar Google oplukte hem uit het hotel voor vergane glorie en stopte hem in de nieuwe commercial van Google Assistant. En die is verrassend leuk geworden!
De making-of video is trouwens ook de moeite waard.
Video-essay: waarom kerstfilms vaak zo treurig zijn
Je zou verwachten dat kerstfilms vol met enthousiasme zitten. Niet voor niets gooien we de woorden 'fijne kerstdagen!' er bijna onafgebroken uit deze dagen. Maar als je goed naar kerstfilms kijkt, overheerst vooral de melancholie en de treurnis. En daar is dan weer dit fijne video-essay over gemaakt. Om heerlijk kerst-triestig van te worden.
Zoals elke week tot slot: een opsomming waar ik de afgelopen week zoal druk mee was.
Mijn week in woorden
De Belgische film Girl was één van de meest positief besproken films op het Cannes filmfestival, maar na een flinke lading kritiek in onder meer The Hollywood Reporter kwam de film tot ieders verbazing niet voor op de shortlist voor de Oscar voor beste niet-Engelstalige film. Voor HP/De Tijd schreef ik in dit kader een stuk onder de titel Wat de Hollywoodcritici van Girl willen, is film als propaganda. Alles moet blijkbaar tegenwoordig superverantwoord zijn. De vraag is wie dat dan bepaalt.
In EYE is vorig weekend de prachtige tentoonstelling rond de Tsjechische filmmaker en kunstenaar en filmmaker Jan Švankmajer geopend. In het NPO Radio 1 programma Wat het daglicht niet verdragen kan legde ik uit wat het belang van deze filmmaker is en wat de tentoonstelling zo bijzonder maakt.
Voor BNR Nieuwsradio mocht ik - als een echte Grinch - iets over kerstfilms vertellen. Ik probeerde bijna tevergeefs nog iets van goede smaak erdoorheen te duwen, maar makkelijk ging dat niet...
Blij met deze Filmnieuwsbrief? Haal je er elke week weer wat interessants uit? Je kunt me voor een paar euro per maand financieel ondersteunen. Voor mij een stimulans om dit te blijven doen! Klik hiervoor op de oranje ‘Word lid’ knop hieronder of op deze link. Alvast bedankt!