Filmnieuwsbrief 68: SPECIAL - Is er nog hoop voor de Nederlandse film?
Goedemiddag! Een speciale filmnieuwsbrief vandaag. Niet alleen omdat ik deze op een maandag verstuur in plaats van in het weekend (deze zomerperiode komt deze nieuwsbrief sowieso wat onregelmatiger uit), maar ook omdat ik deze nieuwsbrief helemaal in het teken laat staan van de Nederlandse film.
Op- en aanmerkingen zijn zoals altijd welkom via mail of Twitter.
Een fijne filmweek!
Bero Beyer nieuwe directeur Filmfonds - IFFR kan op zoek naar een opvolger
Volkskrant-filmredacteur Bor Beekman noemde het vandaag 'dé zomertransfer in de Nederlandse filmwereld': Bero Beyer, nu nog festivaldirecteur van het International Film Festival Rotterdam, volgt maart 2020 Doreen Boonekamp op als directeur van het Nederlands Filmfonds.
IFFR-baas Bero Beyer (49) is de nieuwe directeur van het Filmfonds | De Volkskrant — www.volkskrant.nl
Dat betekent dat het IFFR na de 49e editie begin volgend jaar voor de jubileumeditie in 2021 op zoek moet gaan naar een opvolger. Beyer was er na vijf jaar alweer klaar mee: "Steeds honderd dagen per jaar op buitenlandse festivals, dat hakt erin" aldus de nieuwe Filmfondsbaas in de Volkskrant, die blijkbaar toe is aan een relaxte kantoorbaan. Wel één in crisistijd, want zijn motto is naar eigen zeggen: "never waste a good crisis". Verder pleit hij in het interview voor meer positiviteit vanuit de Nederlandse filmsector: "Zendingsdrang is ook belangrijk."
In Het Parool houdt Beyer zich in een interview over zijn overstap nog op de vlakte: "Ga ik veel dingen anders doen? Je doet het natuurlijk per definitie anders, omdat de tijden supersnel veranderen."
In de Filmkrant is voorzitter van de Dutch Director’s Guild Maarten Treurniet in elk geval heel erg blij met de keuze voor Beyer: "Het gebrek aan originele en spraakmakende Nederlandse films is een veelkoppig monster, maar er moet een mentaliteitsverandering bij het Filmfonds komen. Filmmakers moeten weer centraal komen te staan," aldus Treurniet.
Komt het ooit nog goed met de Nederlandse film?
Vorige week had Het Parool onder de aanhef 'Het is een onzekere periode voor de Nederlandse filmindustrie' een groot stuk over de toekomst van de Nederlandse film, met Pim Hermeling (directeur September Film), Job ter Burg (editor), Doreen Boonekamp (scheidend directeur Filmfonds), Frans van Gestel (directeur Topkapi Films) en Martin Koolhoven (filmmaker).
‘Het gat met Amerikaanse films wordt steeds groter’ | Het Parool — www.parool.nl
Enkele (deprimerende) conclusies:
Distributeurs willen nauwelijks nog geld steken in Nederlandse (publieks)films.
Bioscopen moeten meer geld steken in het bevorderen van de Nederlandse film.
Het ambitieniveau is hier laag.
Er is een groot gebrek aan goede scenario's en filmplannen.
Wie weet hoe we hier uit kunnen komen, mag het zeggen...
Nederlandse films moeten eerst beter worden voordat je heffingen moet opleggen
De Filmkrant publiceerde afgelopen week een opiniestuk van filmmaker Esmée Lammers onder de gezellige en hoopvolle titel 'Nog even over het dalende marktaandeel van de Nederlandse film'.
Nog even over het dalende marktaandeel van de Nederlandse film | Filmkrant — filmkrant.nl
Kernpunt van haar stuk is dat je wel met meer geld kan komen (nu wil bijna niemand meer investeren in een Nederlandse film) maar dat je pas verder kan komen als er een flinke verbetering komt in de autonomie en kwaliteit van de Nederlandse film: "Want het echte probleem, de vraag waar het om gaat, is hoe we de Nederlandse film weer aantrekkelijk gaan maken voor het publiek en dus ook voor financiers. (...) Het probleem van de gebrekkige kwaliteit los je namelijk niet op met heffingen aan exploitanten."
Een langere versie van Lammers' stuk staat op de website van Filmzaken.
Conclusie Lichting 2019 Filmacademie: mooie docu's maar magere fictie-oogst
Moet de Nederlandse cinema het dan hebben van de net afgestudeerde lichting van de Filmacademie? Ten dele, zo mocht ik zelf op een persdag vorige week ervaren. Met de documentaires was weinig mis, maar de fictiefilms waren - op een enkele uitzondering na - van een bedroevend laag niveau. En ik was niet de enige die dit constateerde. Ook de NRC dacht er bij monde van filmjournalist André Waardenburg zo over, al is de kop (en het stuk) nog relatief mild.
Talentvolle lichting documentairemakers dient zich aan | NRC — www.nrc.nl
Ook Het Parool constateert dat de docu's beter zijn. Een goede samenvatting vond ik deze quote: "De meeste van de zeven fictiefilms zijn genrefilms met ingewikkelde titels, en in bijna alle gevallen wreekt het zich dat het budget geen gelijke tred houdt met de tomeloze ambities en er zoveel aandacht gaat naar bijkomende zaken als special effects dat plot en acteren erbij inschieten."
De Filmkrant schreef over het inclusiviteitsthema, dat voor Filmacademie directeur Bart Römer zo belangrijk is, dat hij er dit najaar een speciale dag op de opleiding aan wijdt. Wat mij betreft kan er beter meer tijd en aandacht worden gemaakt voor goede scenario's. Want dat was bij de afstudeerfilms vaak pijnlijk slecht. En kunst is volgens mij toch meer dan alleen maar goede bedoelingen...
En dan nog dit...
Op de website van de DDG een mooi in memoriam van Peter Delpeut over de recent overleden editor Menno Boerema.
Instinct, het regiedebuut van Halina Reijn, opent eind september het 39e Nederlands Film Festival. Ik houd ook hier oprecht mijn hart vast voor de bezoekcijfers (de film gaat 3 oktober in roulatie).
Voor HP/De Tijd schreef ik een stuk over Freek, de nieuwe documentaire over Freek de Jonge, met als centrale vraag: voor wie is deze film eigenlijk bedoeld? Voor de kenner en liefhebber voegt hij nauwelijks wat toe, terwijl degenen die hem alleen van tv kennen vooral een documentaire voor insiders zien.
Voor de filmpodcast MovieInsiders maakte ik een column over het recente eerbetoon aan de invloedrijke Nederlandse filmmaker Pim de la Parra. Om zijn films ook buiten het EYE retrospectief te kunnen zien, moet je trouwens op torrent-jacht gaan; legaal zijn zijn films nauwelijks te zien.