Filmnieuwsbrief 97: Bioscopen tellen af naar 1 juni | Kunnen filmfestivals wel online? | Japanse filmgeschiedenis in 95 meesterwerken | Film kijken op je balkon

Nog steeds krijg ik elke week nieuwe abonnees bij voor deze nieuwsbrief die inmiddels richting de honderdste editie gaat. Bedankt iedereen, ook voor de complimenten en tips die ik via mail of Twitter krijg. Op naar de 400 abonnees! Tip dus vooral deze nieuwsbrief aan vrienden en andere filmliefhebbers. En wil je me financieel een steuntje in de rug geven, ga dan naar mijn website voor meer info over hoe je je Filmnieuwsbriefvriend mag noemen.

Nu de bioscopen zich klaarmaken voor de heropening op 1 juni, is het de vraag wat er dan precies gaat draaien. De Filmkrant sprak een flink aantal distributeurs die opmerkelijk positief zijn. Ondertussen gaat het Nederlands Film Festival, die dit jaar het 40-jarig bestaan viert, voor een deel online.

In de Vlaamse krant De Tijd las ik een uitgebreid stuk over hoe Kinepolis de komende weken in Europa gaat opstarten. De topman van het grote concern kijkt ook in de glazen bol "zonder mezelf een visionair te noemen" naar de toekomst van bioscopen. En hij is optimisch. Dat kan niet worden gezegd van de Amerikaanse arthouseketen Alamo Drafthouse, waar een deel van zijn bioscopen het loodje heeft gelegd. In Noorwegen was de heropening van de bioscopen trouwens een groot succes.

Maar er is gelukkig meer dan alleen coronanieuws. Ik heb een prachtige luister- en videotip, een melancholische blik op Cannes én de Japanse filmgeschiedenis in een notendop.

Tot de volgende nieuwsbrief!

---

De lange aanloop naar 1 juni...

Voor bijna alle bioscopen en filmtheaters is 1 juni inmiddels en magische datum. Dan mogen ze immers weer films gaan draaien voor maximaal 30 mensen per zaal. Lees hier alles over in Filmnieuwsbrief 95. Overigens verbaas ik me steeds meer over dat getal van dertig. Volgens mij is het veel belangrijker om te kijken dat een zaal niet te vol wordt en dat er afstand kan worden gehouden. Het is in mijn ogen absurd dat een kleine zaal van een filmtheater hetzelfde wordt benaderd als de grote zaal van Tuschinski of van een IMAX-zaal. In Bulgarije pakken ze dit veel slimmer aan. Daar wordt gewerkt met een percentage in plaats van een hard aantal. In een Bulgaarse bioscoopzaal mag maximaal 30 procent van de stoelen worden gebruikt. Veel eerlijker, lijkt me. En grote zalen hebben vaak ook meerdere (nood)uitgangen, dus dat laat zich prima regelen. Vreemd dat de bioscoopbranchevereniging NVBF ook geen percentageplan heeft voorgesteld, maar vasthield aan 100 personen per zaal. Dat halen veel zalen in filmtheaters überhaupt niet eens, laat staan met afstand.

In ieder geval hoeven we in een bioscoop geen mondkapjes op, zoals wel het geval is in Praag. In de prachtige Lucerna bioscoop levert dat onderstaand wat apocalyptisch aandoend beeld op.

Foto: New York Times

Intussen nodigde marktleider Pathé de grote kranten uit om te kijken hoe de anderhalvemeterbioscoopervaring precies uitpakt. Pathé-directeur Jacques Hoendervangers omschrijft het treffend in een video van het AD: "Het voelt als een pierebadje in een zwembad dat open mag en de rest nog niet" bij een rondleiding in Pathé De Munt in Amsterdam.

Dit zijn de regels in de bioscoop vanaf 1 juni — www.ad.nl

Ook de Volkskrant kreeg een rondleiding van de Pathé-baas in De Munt waar filmredacteur Bor Beekman hoort hoe elke bezoeker naar zijn of haar plaats moet worden gebracht. Alleen is Beekman vergeten dat in bioscopen vroeger ouvreuses precies hetzelfde deden ;)

De nieuwe bioscoopbeleving is even wennen. Napraten? Graag buiten! | De Volkskrant — www.volkskrant.nl

Coen van Zwol, filmredacteur van NRC, verwijst in zijn stuk wel naar de ouvreuses van vroeger. Hij wordt rondgeleid in Pathé Tuschinski. Waar Hoendervangers zegt pas uit de kosten te komen bij een zaalbezetting vanaf 30 procent. Is de cirkel toch weer rond.

Met weemoed denken aan Cannes...

Rond deze tijd had deze Filmnieuwsbrief vol gestaan met nieuws uit Cannes, waar voor de 73e keer het belangrijkste filmfestival ter wereld zou worden gehouden. Dat is nu - na een paar keer uitstellen - definitief van de baan. In een interview met de Franse krant Le Figaro zegt festivaldirecteur Thierry Frémaux dat er zelfs overwogen is om de rode loper premières met mondkapjes op te organiseren. Maar het blijft een mensenmassa, en dus onwerkbaar. Een online editie van het Cannes filmfestival is voor Frémaux onbestaanbaar. Alleen de filmmarkt krijgt een online editie.

"A digital festival? No. Cannes is a festival, a gathering, a collective judgement, an influence. Screenings, cheers, whistles and the rest. When a film is shown on the Croisette, it is applauded, it is rewarded, it is sold, bought, distributed."

In een interview met Screendaily kondigde Frémaux wel aan in juni met een filmselectie te komen die het label Cannes 2020 krijgt. Op die manier kunnen films alsnog profiteren van de sterke naam die Cannes heeft. Ook komt er een Cannes presents op het filmfestival van Venetië in september - als het virus ook daar geen roet in het eten gooit.

Frémaux spreekt verder zijn steun uit voor de manier waarop de Duitse overheid de culturele sector steunt. Laat het een goede les zijn voor de Nederlandse regering.

"There will need to be protection measures, especially around rents, and economic safeguards. The way the Germans do it: no dismissals, and everyone stays ready for a return to normal. We protected the banks in 2008, so let’s protect cinemas, theatres and bookshops in 2020. Personally, to live, I need my bank. But I also need cinema."

Thierry Frémaux talks Cannes 2020 - Festival de Cannes — www.festival-cannes.com

In de New York Times zag ik een heel fijn lang stuk waarin bekende filmmakers als Alejandro González Iñárritu, Wes Anderson. Steven Spielberg en de broers Dardenne hun mooiste herinneringen aan het festival delen. Om even nostalgisch bij weg te dromen.

We Miss You, Cannes: 23 Filmmakers Relive Indelible Moments | The New York Times — www.nytimes.com

Is er een toekomst voor online filmfestivals?

Cannes-directeur Frémaux ziet een online editie van zijn filmfestival dus niet ziet zitten, maar een andere festivalprogrammeur ziet op IndieWire genoeg mogelijkheden. Het levert een optimistisch stuk op met tien voorwaarden om een online filmfestival succesvol te organiseren. Het levert een fascinerend inkijkje in de toekomst op.

Film Festivals Aren’t Just Surviving Online, They’re Creating a Better Future — www.indiewire.com

Het bioscoopgevoel bij je thuis...

In deze tijd wordt er vooral thuis veel film gekeken. Maar je mist daarbij de gezamenlijke bioscoopervaring. In Berlijn wordt met Windowflicks geprobeerd om iets van een bioscoopgevoel de huiskamer in de brengen, zo zag ik in een mooie fotoreportage in de Guardian. De film wordt op een blinde muur vlak voor een huizenblok vertoond, popcorn wordt op afstand aan de deur verkocht en vanaf je balkon of huiskamerraam kijkt de hele flat naar dezelfde film. Mooi initiatief! Helemaal als je weet dat hiermee ook de arthouse-scene van Berlijn wordt gesteund.

Berlin's Windowflicks film projections – in pictures | Film | The Guardian — www.theguardian.com

Luistertip: de filmmuziek van Ryuichi Sakamoto

In deze nieuwsbrief besteed ik veel te weinig aandacht (vind ik zelf) aan filmmuziek. Maar op MUBI kwam ik een prachtige verzameling aan filmmuziek van de Japanse componist Ryuichi Sakamoto tegen die op Soundcloud is gezet. Met muziek uit Little Buddha, Babel, The Last Emperor en nog zoveel meer is dit een perfecte mix voor je dagelijkse wandeling. Koptelefoon verplicht!

Meer soundtrackverzamelingen vind je hier.

Notebook Soundtrack Mix #8: Universal Meditations — The Film Music of Ryuichi Sakamoto on Notebook | MUBI — mubi.com

De beste Japanse films van 1925 tot nu

Meer fijn Japans filmtalent: de grootmeester Hayao Miyazaki - de wereldberoemde animator van Studio Ghibli die al een paar keer heeft gezegd te stoppen - gaat tóch een nieuwe film maken. Alleen komt die pas in 2023 in de (Japanse) bioscopen uit. Het wordt Ghibli's grootste productie ooit. Dat schept verwachtingen...

Ondertussen viert het Britse BFI op hun website meer dan 100 jaar Japanse cinema door uit elk jaar vanaf 1925 tot nu de beste Japanse film te kiezen. Het is niet alleen een prachtige verzameling aan bekende en onbekende titels, maar het is ook een bijzonder lesje Japanse filmgeschiedenis. Arigato gozaimasu!

The best Japanese film of every year – from 1925 to now | BFI — www.bfi.org.uk From Kurosawa to Koreeda, we make some tough choices about the finest film of every year of Japanese film history going back to 1925.

Videotip: Hans Beerekamps 'Het Schimmenrijk'

Normaal gesproken zou Hans Beerekamp, oud-filmredacteur van NRC, begin mei in een bioscoopzaal van het Ketelhuis weer een nieuwe editie van Het Schimmenrijk presenteren. Maar zijn vaste wandeling door de filmgeschiedenis hoeft niet gemist te worden. Er is namelijk een speciale video gemaakt (waar ondergetekende ook wat research voor heeft gedaan) met prachtige oude filmfragmenten en fijn filmanekdotes van en over onder meer Brian Dennehy, Max von Sydow en Baby Peggy. Het bekijken meer dan waard! Al ben ik niet helemaal onbevooroordeeld ;)